22 luty 2013.

     Nigdy nie może być dobrze, bo potem okazuje się że jest do bani..........ale to już nie sprawka Pawła. Ostatnie bezsenności zafundowałam sobie sama. Złapałam zapalenie okostnej. O ile w dzień jest jeszcze jako tako, to noc całkiem „zasrana”. Ból nie pozwala spać.

Paweł widzi co się dzieje, dzisiaj przyszedł do mnie i spytał:

-          Mamo, a ty wyzdrowiejesz? –

-          Tak synku, wyzdrowieję, biorę leki, ale trzeba czasu.- Chwila spokoju, potem znów:

-          Mamo, a kiedy Ty wyzdrowiejesz? –

-          Tego Pawełku jeszcze nie wiem.

    Pod wieczór, kiedy usiedliśmy przy telewizorku, objął mnie ramieniem i cmoknął w policzek, spytałam:

-          Czemu mnie całujesz?- Zwykle on tak pyta, gdy go cmokam.

-          Bo Ciebie kocham, nie wiesz?- i tu powstaje pytanie: Na ile jest to gest wyuczony, a na ile szczery.

     Wczoraj mieliśmy odwiedzinki. Była u nas Danusia z Justynką. Niestety bardzo króciutko. Ale ja to rozumiem, w końcu jedziemy na tym samym wózku, a autyzm naszych pociech, rządzi się swoimi póki co prawami. Danusia przywiozła Pawłowi w prezencie koszule. To i młody, przez pół dnia robił rewię mody w domu, za każdym razem wołając wszystkich żeby go podziwiali. Normalnie, jeszcze takiego go nie widziałam, chyba Danusia zaczarowała te koszule, bo zwykle nie idzie go namówić do przymiarek. DZIĘKI CI DANUSIU. Na kawę zaproszenie cały czas aktualne, coś wymyślimy żeby szło się jej napić i porozmawiać chociaż troszkę.

    Dzisiaj z kolei, przyszła do nas książka od „BABCI GOSI”. Opatrzona piękną dedykacją dla Pawła.......Gosiu, przeczytałam mu ją. Słuchał bardzo uważnie, chociaż rzadko mu się to zdarza..........nawet patrzył w tym momencie na mnie. Jutro zabieramy się do czytania. Będzie to wspólne czytanie. BARDZO CI KOCHANA DZIĘKUJĘ.

    No i jak ogarnę te przeklęte zębiska, popiszę trochę częściej. Póki co, mózgownica odmawia mi współpracy...........

Trzymajcie się ciepło w te jeszcze zimowe dni, i nie zapominajcie o nas......